Pielgrzymka papieża Benedykta XVI do Hiszpanii. 6 - 7 XI 2010, Santiago de Compostela i Barcelona











Pielgrzymka papieża Benedykta XVI do Hiszpanii. 6 - 7 XI 2010, Santiago de Compostela i Barcelona.
Relacje i przygotowania okiem polskiego "caminowicza".

sobota, 6 listopada 2010

Barcelona: Jak będzie wyglądał obrzęd konsekracji kościoła Świętej Rodziny?

Papież przybędzie jutro do Kościoła Świętej Rodziny (Sagrada Familia) o godzinie 9:30, gdzie odbędzie krótkie spotkanie z Królem Hiszpanii – Janem Carlosem oraz jego małżonką Królową Zofią. Następnie uda się do zakrystii aby przywdziać szaty na sprawowanie Mszy Świętej połączonej z poświęceniem kościoła. Uroczystość, która rozpocznie się o 10.00, księgi liturgiczne nazywają konsekracją, czyli poświęceniem kościoła Bogu. Od tego momentu świątynia będzie pełniła funkcję bazyliki mniejszej.

Przestrzeń dla wspólnoty chrześcijańskiej

Chrześcijanie potrzebują miejsca, domu aby móc spotkać się i żyć jako wspólnota zwołana przez Pana, aby wyrażać, przede wszystkim poprzez liturgię, jej związek z Bogiem i z pozostałymi braćmi w Chrystusie. Wspólnota ta, szuka terenu i buduje dom, którego pełna nazwa to "dom kościoła". Kiedy rozpoczyna się budowa kościoła, zwyczajem jest liturgiczne położenie kamienia węgielnego i poświęcenie terenu, który do tej pory był przestrzenią świecką (profanum), a od teraz zaczyna być przestrzenią świętą (sacrum). Położenie kamienia węgielnego, w sposób bardzo znaczący dokonało się u początku budowy kościoła Świętej Rodziny. Księgarz Josep M. Bocabella, którego grób – podbnie jak Gaudiego - znajduje się w krypcie kościoła, podjął się inicjatywy kupna terenu w Sant Martí de Provençals, w dzielnicy Eixample, w celu budowy świątyni pokutnej. Kamień węgielny położono podczas uroczystości religijnej 19 marca 1882 roku. Josep M. Bocabella zaprosił  na ceremonię biskupa Barcelony José M. de Urquinaona oraz wicebiskupa Josep'a Morgades'a.

Sens poświęcenia kościoła

Kiedy kończy się budowa kościoła, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić jest poświęcić go Bogu, ofiarując pracę rąk ludzkich i prosząc aby Jego święta obecność wypełniła świątynię. Tym samym, kościół staje się miejscem świętym, w którym Bóg spotyka się z ludźmi, jest także obrazem duchowej świątyni zbudowanej z żywych kamieni, dziełem Boga, gdzie mieszka Duch Święty. Innymi słowy, kościół, budują wszyscy chrześcijanie. Raz poświecony budynek nie może być wykorzystywany do innej działalności jak tylko wyłącznie do tego, co określa jego świętość, daje świadectwo, z pełną widocznością obecności chrześcijańskiej w świecie.

Obrzęd poświęcenia

Do obowiązku biskupa należy poświęcenie nowego kościoła w diecezji. W przypadku kościoła Świętej Rodziny, obecność Ojca Świętego Benedykta XVI nada szczególne znaczenie obrzędowi poświęcenia. Obrzęd poświęcenia składał się będzie z następujących części:

- Wejście do kościoła, podczas którego delegaci tych, którzy pracowali przy budowie kościoła, przekażą świątynię Papieżowi. Po tym akcie nastąpi pokropienie kościoła: Papież pobłogosławi wodę i skropi nią lud wierny, który jest duchową świątynią, a następnie ściany kościoła i ołtarz.

- Odczytane zostaną czytania, wybrane spośród proponowanych w lekcjonarzu mszalnym na obrzęd poświęcenia kościoła. Następnie Ojciec Święty wygłosi homilię. Szczególne znaczenie ma tutaj przewodnictwo następcy Piotra Apostoła i biskupa Rzymu. Dalej nastąpi śpiew Litanii do Wszystkich Świętych - który zastąpi Modlitwę wiernych. Wstawiennictwa Wszystkich Świętych wzywa się w szczególnie ważnych wydarzeniach życia Kościoła.

- Modlitwa poświęcenia i namaszczenia kościoła i ołtarza. Odmawia się ją aby wyrazić zamiar poświęcenia kościoła Panu na zawsze proszać przy tym się o Jego błogosławieństwo.

- Namaszczenie ołtarza oraz ścian kościoła. W ten sposób ołtarz staje się symbolem Chrystusa". Ceremonię tą odnawia się w czasie obrzędów eucharystycznych, w których Chrystus na ołtarzu swojego Ciała, ponownie składa w ofierze swoje życie za zbawienie wszystkich. Namaszczenie kościoła oznacza poświęcenie go w zupełności i na zawsze dla kultu chrześcijańskiego. Zwyczajowo dokonuje się dwanaście lub cztery namaszczenia na znak, że kościół jest obrazem świętego miasta Jeruzalem. Na ołtarzu spala się kadzidło, aby ukazać, że Ofiara Chrystusa, która w tym misterium jest nadal obecna, wznosi się do Boga jako przyjemna i przebłagalna ofiara razem z modlitwami wiernych. Okadzanie nawy kościoła, wskazuje na to, że przez poświęcenie stał się domem modlitwy.

- Na przygotowanym już ołtarzu, Ojciec Święty będzie sprawował dalsze obrzędy Eucharystii, razem z obecnymi biskupami i kapłanami. Ta część, jest najstarszym i najważniejszym elementem całego obrzędu poświęcenia. Sprawowanie Eucharystii wyraża najważniejszy cel, dla którego wybudowano kościół i wzniesiono ołtarz. Eucharystia uświęca ołtarz i miejsce jej sprawowania, i tak jak nieraz stwierdzali starożytni Ojcowie Kościoła: "Godny podziwu jest ołtarz, bo choć z natury swej jest kamieniem, staje się święty, gdy tylko przyjmie Ciało Chrystusa".



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz