Barcelona
Znajdują się w tym mieście ślady obecności chrześcijan z III wieku. W każdym razie, można ustalić z całą pewnością obecność ewangelizacyjną św. Cugata w roku 304, który zginął śmiercią męczeńską za czasów prześladowań Dioklecjana.
Pierwszym udokumentowanym biskupem starożytnej Barcelony był Pretextat, który uczestniczył w Soborze na Sardynii w roku 343.
Diecezja, w kształcie znanym dzisiaj, jest stolicą metropolii (archidiecezji) Barcelona, utworzonej w 2004 roku. W tymże roku, z dawnego terytorium diecezjalnego wydzielono dwie diecezje, podległe sufraganowi barcelońskiemu. Były to Terrassa oraz Sant Feliu de Llobregat.
W historii diecezji było 141 biskupów, jednak udokumentowana jest obecność jedynie 122. Od 2004 roku arcybiskupem jest kard. Lluis Martinez Sistach a od 2009 roku archidiecezja ma biskupa pomocniczego, którym jest bp Sebastiá Taltavull Anglada.
Sagrada Familia
W tym właśnie miejscu księgarz Josep M. Bocabella, założyciel Stowarzyszenia Józefińskiego zakupił parcelę przeznaczoną pod budowę kościoła, który pierwotnie miał być oddany pod opiekę św. Józefowi, patronowi Kościoła oraz Stowarzyszenia św. Józefa, założonego przez Bocabellę w roku 1866, w tym samym roku, w którym rozpoczęto budowę świątyni.
Pierwszy projekt wykonał architekt diecezjalny, Francisco de P. del Villar, w stylu neogotyckim, a kamień węgielny wmurowano w uroczystość Świętego Józefa w roku 1882, kiedy biskupem był Josep M. de Urquinaona. Budowniczy mieli na celu wznieść kościół pod wezwaniem św. Józefa, patrona Kościoła, aby obronić go przed atakami, jakich doznawał ze strony rodzącego się społeczeństwa modernistycznego.
W 1883 roku architekt del Villar, z powodu różnicy zdań z zarządem świątyni, zrezygnował z kontynuacji dzieła. Stowarzyszenie Józefińskie, znalazłszy się w sytuacji bez wyjścia, zaczęło modlić się do św. Józefa, aby przysłał architekta, który by przyspieszył wykonanie projektu. Tym architektem o niebieskich oczach, którego przysłał mi święty Józef, według rozeznania jednego z członków stowarzyszenia, był Antoni Gaudí, który stał się architektem świątyni w 1893.
Zrodziło to konieczność zmodyfikowania pierwotnego projektu. Jedna pokaźna ofiara pieniężna pozwoliła w 1893 zaprojektować świątynię o nieprzewidzianej dotychczas okazałości. Gaudí zadecydował, żeby zakończyć fasadę, aby przyszłe pokolenia mogły zadecydować o jej ostatecznym kształcie. Fasada Bożego Narodzenia została ukończona w 1900 roku, kiedy to ustawiono wieże, które są dziś jedną z cech charakterystycznych tego kościoła.
Wraz ze śmiercią Gaudiego (1926), który zginął potrącony przez tramwaj, architekt Domènec Sugrañes i Gras, jego współpracownik, wykończyli trzy brakujące wieże. Budowa stanęła na dobre w latach 1935-1952, z wyjątkiem renowacji szkód wyrządzonych w czasie wojny domowej. Począwszy od roku 1952, architekci: Francesc Quintana, Lluís Bonet Garí i Isidre Puig Boada, wznieśli fasadę Męki Pańskiej oraz dzwonnice, ukończone w 1977 roku.
Kościół został wybudowany jedynie dzięki darowiznom prywatnym i przechodził poważne kryzysy ekonomiczne, które zagrażały zatrzymaniem budowy. Od czasu do czasu przybierały na sile polemiki dotyczące kontynuacji projektu, mimo tego budowa szła do przodu dzięki dobrej woli uczniów Gaudiego oraz darczyńców. W ostatnim czasie nasiliła się też dyskusja dotycząca zagrożenia, jakie stwarza bliska odległość fundamentów świątyni oraz tunelu kolei dużej prędkości.
Aktualnie świątynia budowana jest pod zwierzchnictwem Zarządu Konstrukcyjnego, obecnie przekształconego w fundację. Przewodniczącym Zarządu jest arcybiskup Barcelony, dr Lluís Martínez Sistach, zaś przewodniczącym delegatem jest były premier Parlamentu Katalonii, Joan Rigol. Głównym architektem budowy jest teraz Jordi Bonet Armengol, syn architekta Lluísa Boneta Garí.
Proces beatyfikacyjny Antoniego Gaudíego
Proces beatyfikacyjny Gaudíego został otwarty 15 lat temu. Etap diecezjalny został zakończony i proces przeniósł się do Rzymu, gdzie obecnie jest przygotowywane positio (synteza procesu). Chronologia procesu do dnia dzisiejszego wygląda następująco:
10 lipca 1992 Stowarzyszenie Beatyfikacji Antoniego Gaudíego otrzymało od arcybiskupa Barcelony prawo do szerzenia prywatnego nabożeństwa za pośrednictwem Gaudiego i do prowadzenia procesu (tzn. Arcybiskup Barcelony powołał trybunał, którego zadaniem jest zbadanie materiałów przedstawionych przez Stowarzyszenie i orzeczenie, czy Gaudí może zostać beatyfikowany). Pierwszym biskupem, który wspierał tę sprawę, był bp Joan Carrera, biskup pomocniczy Barcelony, zaś pierwsza darowizna została przyznana przez Joana Martí Alanis, arcybiskupa Seu d’Urgell.
13 maja 1994 Stowarzyszenie Beatyfikacji Antoniego Gaudiego doprowadziło do oficjalnego otwarcia procesu przez arcybiskupa Barcelony. 6 lutego 1998 na nowo wysunęło oficjalną prośbę do arcybiskupa o prowadzenie procesu; 26 marca 1998 Stowarzyszenie otrzymało list podpisany przez sekretarza generalnego i kancelistę arcybiskupa Barcelony, O. Enrica Puig S.J., który informował o konieczności utworzenia strony w procesie i wyznaczenia postulatora procesu beatyfikacyjnego Gaudiego. Stowarzyszenie, jako strona w procesie, wyznaczyło wice-postulatora (osobę odpowiedzialną za zgromadzenie całej dokumentacji sądowej, odpowiednika prokuratora w procesach cywilnych), którym został rektor parafii Sagrada Familia ks. Lluís Bonet. 18 kwietnia 1998 arcybiskup Barcelony, kardynał Dr. Ricard M. Carles, zatwierdził tę nominację.
5 maja 1998 biskupi z Konferencji Episkopatu Tarragońskiego (diecezja z siedzibą w Katalonii) udzielili zgody na przeprowadzenie procesu beatyfikacyjnego Antoniego Gaudíego przez archidiecezję w Barcelonie. 23 sierpnia 1998 ogłoszono w mediach list duszpasterski kard. Ricarda M. Carlesa zatytułowany Ku beatyfikacji Gaudiego, który był szeroko rozpowszechniony.
17 września 1998 roku wyznaczono członków Komisji Historycznej i Teologicznej, które miały za zadanie przeanalizować życie Gaudiego, zebrać niepublikowane rękopisy i dokumenty historyczne oraz dzieła wydane i stwierdzić, czy zawierały jakiś element sprzeczny z wiarą i dobrymi obyczajami. 23 października 1998, mając świadomość, że osoby, które znały osobiście Gaudiego, są już w podeszłym wieku, arcybiskup Barcelony, kard. Dr Ricard M. Carles wyznaczył trybunał ad causum, aby wysłuchał ich świadectw.
22 grudnia 1999 arcybiskup Barcelony wysłał do Stolicy Apostolskiej całą dokumentację i uzyskał pozwolenie na oficjalne otwarcie procesu. Za pomocą nihil obstat (brak sprzeciwu) Kongregacji ds. Kanonizacyjnych , Stolica Apostolska potwierdziła 22 lutego 2000 otwarcie procesu beatyfikacyjnego Antoniego Gaudíego w Archidiecezji Barcelońskiej. 12 kwietnia 2000 arcybiskup Barcelony ustanowił trybunał diecezjalny dla procesu, złożony z ojca Josepa Marii Blanquet (ze Zgromadzenia Synów Świętej Rodziny) jako sędziego delegata, dr Jaume Riera jako promotora sprawiedliwości (odpowiednik prokuratora w sądach cywilnych) oraz ojców: Jesúsa Díaz i Manuela Sánchez (także ze Zgromadzenia Synów Świętej Rodziny) odpowiednio jako notariusza i jego zastępcy.
Od kwietnia 2000 do maja 2003 trybunał diecezjalny przestudiował dokumenty i wysłuchał świadectw dotyczących domniemanej świętości Gaudíego od osób, które go znały lub słyszały bezpośrednie świadectwa o nim, a także eskpertów i badaczy jego życia i dzieła. 25 marca 2003 Zarząd Stowarzyszenia Beatyfikacji Antoniego Gaudíego wyznaczył na postulatorkę procesu przed Kongregacją ds. Kanonizacyjnych Silvię Correale, która jest doktorem prawa kanonicznego.
13 maja 2003 w pałacu arcybiskupim w Barcelonie uroczyście zamknięto proces diecezjalny Antoniego Gaudíego, zebraniem, któremu przewodniczył kard. Ricard M. Carles, zaś 28 maja Stowarzyszenie Beatyfikacji przekazało akta z procesu w Barcelonie (1024 strony) Kongregacji ds. Kanonizacyjnych , organowi Stolicy Apostolskiej, odpowiedzialnej za te sprawy. 9 lipca otwarto oficjalnie w Watykanie proces beatyfikacyjny Antoniego Gaudíego, w obecności podsekretarza Komisji ds. Studiów – Mons. Michele Di Ruberto, arcybiskupa Barcelony, kardynała Dra Ricarda M. Carlesa, przewodniczącego Stowarzyszenia dla Beatyfikacji, architekta José Manuela Almuzara i innych członków wspomnianego Stowarzyszenia.
20 lutego 2004 zatwierdzono dekret, wydany przez Kongregację do spraw Świętych. 23 kwietnia, w dniu św. Jerzego (patrona Katalonii) wyznaczono Mons. José Luis Gutiérrez na koordynatora beatyfikacyjnego Gaudíego, pod którego kierownictwem opracowuje się positio. W końcu, w lipcu 2006 roku, rozpoczęto pracę nad summarium.
Pielgrzymki papieskie do Barcelony
